prace dyplomowe

Prace dyplomowe z turystyki

Strategia rozwoju turystyki Wrocławia na lata 2008-2013

5/5 - (4 votes)

podrozdział pracy dyplomowej z roku 2008

Zawartość niniejszego rozdziału opierać się będzie na raporcie dotyczącym strategii rozwoju turystyki miasta na lata 2008-2013 pochodzącym z Urzędu Miejskiego Wrocławia.

Strategia ta opiera się na zidentyfikowanych wcześniej problemach, które dotyczyły tego miasta:

  • mało wyraźny lub nieczytelny obraz markowych produktów turystycznych,
  • zbyt prosta oferta turystyczna Wrocławia,
  • dodanie do rozwoju turystyki budowy wizerunku turystycznego Wrocławia jako  markowego produktu w kontekście turystyki biznesowej,
  • zbyt mała kooperacja z władzami miasta,
  • potrzeba budowania marki turystycznej miasta oraz jego produktów turystycznych  razem z otoczeniem aglomeracji w aspekcie  turystki rowerowej, turystyki  pielgrzymkowej  oraz wypoczynku i rekreacji weekendowej,
  • dalszy rozwój produktu  „City break – Wrocław the Meeting Place”.

Strategia na lata 2008-2013 opiera się na omówieniu kilku najważniejszych dla miasta produktów.

Pierwszym z produktów jest „City break – Wrocław the Meeting Place”.  Za najważniejsze motywy przyjazdu turystów określa on zwiedzanie oraz turystykę krajoznawczą.  Projekt ten opiera się na różnorodności form spędzania czasu oraz skutecznego powiązania ich z aktywnymi formami ruchu z wykorzystaniem szlaków wodnych oraz całościowej oferty kulturalnej.

Produkt ten posiada wysoką wartość potencjalną.

Drugim produktem jest „Wielokulturowość”. Największym zainteresowaniem zatem cieszyć się będą:

  • zabytki,
  • festiwale,
  • spotkania z odmiennymi kulturami,
  • kuchnie narodowościowe.

Celem tego typu produktu jest przedłużanie pobytu turystów oraz organizowanie specjalnych pobytów tematycznych.  Interesującą ofertą jest również organizacja podróży kulinarnych.

Projekt ten adresowany jest do wszystkich rodzajów turystów, a potencjał tego produktu jest bardzo wysoki.

Za kolejny produkt uważana jest „Turystyka biznesowa”.  Dotyczy ona bezpośrednio rozwoju gospodarki miasta oraz akcentowanie Wrocławia jako ośrodka naukowego i badawczego.

Kolejnym aspektem jest oferowanie możliwości organizacji targów i wystaw w istniejących już  w mieście obiektach. Niezbędne jest również tworzenie iluminacji atrakcji.

Celem programu jest tworzenie krótkich pobytów z określonym wcześniej programem.

Dążeniem produktu jest Budowa Centrum Turystyki Biznesowej oraz nowej sieci hoteli. Niezbędne jest również stworzenie obwodnicy autostradowej.
Powyższy produkt dotyczący turystyki biznesowej posiada bardzo wysoki potencjał.

Następnym produktem jest „Zabawa i rozrywka”.  Program ten polega na zróżnicowaniu oferty rozrywkowej z wykorzystaniem m.in. tradycji piwowarskiej. Jednocześnie program za jeden z najważniejszych elementów uznaje gwarantowanie bezpieczeństwa zarówno mieszkańcom jak i turystom.

W ramach „zabawy i rozrywki”  Wrocław oferuje:

  • organizację festiwali,
  •  budowę nowych centrów i markowych galerii.

Program uznaje potrzebę „wymuszenia” na turystach krótkich pobytów związanych m.in. z organizowanym wydarzeniem muzycznym lub rekreacyjnym. Innymi bardzo ważnymi elementami programu są:

  • imprezy masowe,
  • turystyka aktywna,
  • wykorzystywanie terenów zielonych,
  • budowanie specjalnej oferty dla singli.

Program posiada średni potencjał, lecz potencjał ten stale wzrasta.
Produkt „Rekreacja w mieście” zakłada realizację:

•    wycieczek pieszych,
•    wykorzystania terenów zielonych znajdujących się w mieście,
•    budowanie odpowiedniej atmosfery w mieście,
•    organizację imprez plenerowych,
•    wykorzystanie oferty SPA,
•    korzystanie ze ścieżek rowerowych.

Produkt zakłada przedłużanie pobytu przez turystów dla wykorzystania oferty Wrocławia oraz poprawę jakości życia osób przebywających aktualnie w mieście. Bardzo istotnym elementem jest również uwzględnienie turystyki edukacyjnej w kontekście zoologii, ogrodów i etc.

Wartość jest wysoka ze względu na słabe dotychczas wykorzystanie potencjału Odry i terenów zielonych miasta Wrocławia. Ostatnim produktem jest „Kondycja i uroda”. Założeniem produktu jest budowa:

•    nowych centrów SPA,
•    nowych salonów wellness,
•    nowych salonów fitness,
•    klinik chirurgii plastycznej.

Powyższy produkt ma na celu przyjazdy jedno lub kilkudniowe do Wrocławia w celu odnowy biologicznej oraz poprawy urody turystów stałych oraz potencjalnych.  Program ten stanowi również uzupełnienie dla oferty turystyki biznesowej.

Dodatkowym elementem jest organizacja sympozjów naukowych oraz tworzenie oferty dla osób dbających o zdrowie i wizerunek. Program posiada średni potencjał z akcentem wzrastającym. Opracowana i omawiana w niniejszym podrozdziale strategia rozwoju turystyki we Wrocławiu ukazuje również stworzoną analizę SWOT dla tego miasta.

Wśród mocnych stron miasta wymienia ona:
•    dobrą lokalizację,
•    bardzo dobre skomunikowanie z europejską siecią autostrad,
•    ofertę kulturalną,
•    bliskość Sudetów,
•    tradycję,
•    potencjał,
•    stan czystości,
•    różnorodność stylów architektonicznych,
•    wielokulturowość,
•    różnorodność gastronomi,
•    ofertę dla spędzających aktywnie czas,
•    dobre połączenia drogowe,
•    wzrost ruchu turystycznego,
•    zróżnicowanie rynków zagranicznych miasta,
•    gościnność,
•    otwartość,
•    wysoki oddźwięk kampanii wizerunkowych.

Słabe strony miasta Wrocławia to:

•    niewykorzystana turystyka wodna,
•    90%  miasta ma niekorzystny klimat akustyczny,
•    niska świadomość proekologiczna,
•    brak ośrodków pielgrzymowania,
•    uboga oferta kulturalna w zimie,
•    niedrożność komunikacyjna w centrum miasta,
•    wysoka cena usług noclegowych,
•    mała ilość punktów informacji turystycznej.

Szanse określone dla badanego miasta to:

•    szybki rozwój  uczelni oraz instytucji,
•    znaczny potencjał obiektów poprzemysłowych,
•    szybki rozwój gospodarki,
•    projekt EIT,
•    szerokie środowisko naukowe,
•    duży poziom budżetu miasta.

Ostatnią pozycją są określone zagrożenia:

•    nadmierny interwencjonizm polityki,
•    brak systemu kredytów dla sektora turystycznego,
•    ograniczona turystyczna siła nabywcza,
•    wahania popytu w miesiącach posezonowych,
•    niewiele lokalizacji dla budowy nowych hoteli,
•    niedostosowanie oferty Wrocławia do zmiany modelu turystyki w Polsce.

Kolejnym aspektem omawianej strategii jest wizja turystyczna przyjęta przez Wrocław i zawiera się ona w poniższym zdaniu:
Wrocław, miasto z unikatowym, wielokulturowym dziedzictwem, bogatą ofertą kulturalną, rekreacyjną, kongresową i wystawienniczo-biznesową – międzynarodowym, markowym,  prestiżowym centrum turystyki, z  ultranowoczesną infrastrukturą, organizacją – przyjaznym turystom, mieszkańcom i przedsiębiorcom.

Bezpośrednio z wizją turystyczną powiązana jest misja jaką określiło sobie miasto:
“ Wrocław – the Meeting Place “- miejscem spotkania mieszkańców,  przedsiębiorców, naukowców i turystów.

Na misję ma wpływ położenie miasta oraz atmosfera tworzona przez władze i mieszkańców. Dodatkowo ma na to wpływ:

•    edukacja,
•    rozwój infrastruktury,
•    odpowiednie zarządzanie miastem,
•    oferta turystyczna znana na całym świecie.

Za jeden z głównym produktów turystycznych miasta Wrocławia należy uznać również materialne oraz niematerialne właściwości, wśród których można wymienić:

•    wizerunek miasta,
•    jakość,
•    prestiż,
•    znak firmowy,
•    standard,
•    cenę,
•    markę handlową.

Omawiane wcześniej produkty mające na celu m.in. uatrakcyjnienie, zwiększenie posiadanej  oferty oraz uniezależnienie turystycznej aktywności Wrocławia od wahań sezonowych zostały określone jako rozwinięcie misji oraz wizji w poniższych celach strategicznych oraz operacyjnych.

Cele strategiczne zostały podzielone według następujących kategorii:

•    CEL STRATEGICZNY I – Wrocław  jako miasto prestiżowe, określane jako międzynarodowe centrum turystyczne  – w celu tym zawierają się następujące cele operacyjne:

  • opracowanie wielowymiarowej oferty w ramach spoistej koncepcji (realizowane za pomocą działań operacyjnych  I-1.1 – budowa platformy integrującej branżę turystyczną i zainteresowanych inwestycjami w turystykę we Wrocławiu z samorządem miejskim, działań operacyjnych  I-1.2
  • powstanie zintegrowanej oferty turystycznej, działań operacyjnych I-1.3 – komercjalizacja oferty turystycznej),
  • odpowiednie wykorzystanie  istniejącego potencjału turystycznego (działanie operacyjne I-2.1 – budowa bazy danych n/t ofert sektora turystycznego, działanie operacyjne I-2.2 – poprawa dostępności do muzeów, galerii i innych obiektów turystycznych, działanie operacyjne  I-2.3.- tworzenie produktów turystycznych a także markowych produktów turystycznych),
  • eliminowanie barier turystycznych (działanie operacyjne I-3.1 –  likwidowanie barier komunikacyjnych,  I-3.2 – oznakowanie obiektów turystycznych,  I-3.3 – poprawianie dostępności obiektów turystycznych)

•    CEL STRATEGICZNY II  – miasto z dobrą infrastrukturą turystyczną oraz posiadanie nowoczesnego  zarządzania i marketingu:

  • ulepszanie infrastruktury turystycznej i pomocniczej (II-1.1  – inwestycje ogólno miejskie o charakterze pro turystycznym, II-1.2 – trasy turystyczne – poprawa ich stanu, II-1.3 -turystyka biznesowa),
  • likwidacja istniejących barier rozwojowych i rozwiązanie istotnych problemów
    zaistniałych w funkcjonowaniu miasta (II-2.1 – Wrocław otwarty, II-2.2 – hotele w strefie staromiejskiej, II-2.3-  tworzenie chodników dla pieszych),
  • podnoszenie jakości obsługi ruchu (II- 3.1. – szkolenia językowe, II-3.2. – Wrocławska jakość, II-3.3 – szkolenia zawodowe, II- 3.4 – szkolenie wolontariuszy),
  • wprowadzenie efektywnego marketingu i zarządzania (II-4.1  – wprowadzenie miejskiego monitoringu miejsc parkingowych, noclegowych i szlaków wodnych, II-4. –  integracja i koordynacja działań na rzecz pro turystyki, II-4.3 – tworzenie wrocławskiego  centrum monitoringu turystyki MCMT).

•    CEL STRATEGICZNY III – Wrocław jako znana marka turystyczna:

  • rozwój markowych produktów turystycznych (III-1.1 -turystyka kulturowa, III – 1.2 – turystyka aktywna, III – 1.3 – przemysł spotkań),
  • opracowanie odpowiedniego systemu wsparcia dla sektora turystycznego ( III – 2.1. – nowe usługi turystyczne),
  • stworzenie systemu promocji turystycznej (III-3.1 – integrowanie serwisów i portali miejskich dotyczących turystyki oraz  rekreacji i kultury, III – 3.2. – miasto jako wspólna sprawa, III-3.3. –miasto blisko).

Chęciny

5/5 - (1 vote)

praca o Atrakcjach turystycznych Gór Świętokrzyskich

Zamek Chęciński został wzniesiony pod koniec XIII w. W czasach panowania Władysława Łokietka odbywały się tu zjazdy rycerstwa, tu zapadały ważne decyzje państwowe, stąd w roku 1331 wyruszono pod Płowce. Po śmierci Łokietka Kazimierz Wielki rozbudował zamek, czyniąc go potężną twierdzą i ośrodkiem administracyjnym. Gród chęciński pełnił też rolę rezydencji i więzienia stanu.

Rysunek 9. Zamek w Chęcinach.

Na zamku mieszkała żona Kazimierza Wielkiego, Adelajda, rezydowała córka Łokietka, Elżbieta, żona Jagiełły z synem Władysławem (później Warneńczykiem) i królowa Bona. W lochach zamkowych więzieni byli m.in.: Andrzej – przyrodni brat Władysława Jagiełły, wódz krzyżacki Michał Küchmeister oraz jeńcy krzyżaccy wzięci do niewoli pod Grunwaldem. Za panowania Łokietka przechowywano w chęcińskim zamku skarbiec koronny, tu też gromadziła swoje skarby królowa Bona. W 1607 roku zamek został spalony przez Rokoszan Zebrzydowskiego.

Rysunek 10. Zamek w Chęcinach.

Odbudowany przez starostę Branieckiego, w 1655 r. został podstępem zdobyty przez Szwedów, a w dwa lata później splądrowany przez wojska Rakoczego. Ponowne próby odbudowy zamku zniweczył kolejny najazd szwedzki w 1707 roku. W czasie I wojny św. pociski artyleryjskie uszkodziły środkową basztę. W okresie międzywojennym podjęto pierwsze próby zabezpieczające zamkową ruinę, a w latach 1948-49 wyremontowano wieże. Obecnie prowadzone są prace remontowe i częściowa odbudowa tej średniowiecznej warowni. Tutejsza sceneria posłużyła do nakręcenia niektórych scen do filmu „Pan Wołodyjowski” (atak na zamek w Kamieńcu Podolskim).

Rysunek 11. Widok z baszty w Chęcinach.

Zamek dzieli się na część starszą – górną, rozciągającą się między dwoma okrągłymi basztami, oraz młodszą z ostrołukową furtą i czworokątną basztą, którą dobudowano w XV w. Wjazd do zamku prowadził od strony wschodniej przez zwodzony most i wysuniętą przed basztę bramę, zabezpieczaną opuszczaną na noc żelazną kratą, tzw. „broną”. Brama przylegała do wieży, która podnosiła obronność tego słabego punktu. Z drugiej strony baszty bramnej przylega jedynie obecnie sklepione pomieszczenie, w którym wg tradycji miała być kaplica zamkowa. Nad nią miał być przechowywany skarbiec koronny.

Przy murze północnym (od strony miasta) znajdują się ruiny budynku mieszkalnego z zachowanymi otworami okiennymi oraz sklepionymi piwnicami. Druga z okrągłych baszt była przeznaczona na ostatni punkt oporu. Gdy zdziesiątkowana przez atakujących załoga nie mogła utrzymać całego zamku, wchodziła wówczas do środka wieży przez okno ulokowane na wysokości drugiego piętra, którego ślady w postaci zamurowanej wnęki są widoczne od strony północnej. Grube mury jak też zapas wody i żywności pozwalały obrońcom spokojnie oczekiwać odsieczy. Zamek dolny pełnił funkcje gospodarcze. Pośrodku jego dziedzińca jest otwór po studni wykutej na głębokość ok. 100 m Góra Zamkowa stanowi doskonały punkt widokowy (360 m n.p.m.).

W Chęcinach warto też obejrzeć synagogę, mieszczącą obecnie bibliotekę i kino. Wzniesiona została dla potrzeb ludności wyznania mojżeszowego, osiedlającej się w tej części miasta na mocy przywileju nadanego w 1638 r. przez Władysława IV. Najstarsza część budowli podparta w narożach skarpami z łamanym, polskim dachem krytym gontem, z oknami w kamiennych obramowaniach mieściła salę modlitw przeznaczoną dla mężczyzn. Jak w większości synagog chcąc zadość uczynić słowom psalmisty „z głębokości wołam do Ciebie Panie” obniżono w niej posadzkę. Przylegające do budynku przybudówki spełniały rolę modlitewni dla kobiet, które mogły tylko przez otwory obserwować modlących się mężczyzn. Z dawnego wyposażenia pozostał późnorenesansowy kamienny ołtarz na rodały oraz hebrajski napis nad wejściem do głównej sali

Podsumowanie i wnioski

Oceń tę pracę

[pracy dyplomowej]

Ochrona przyrody w parkach narodowych prawie zawsze jest narażona na konflikt pomiędzy osobami odpowiedzialnymi za ochronę unikalnych wartości a organizatorami szeroko pojętego, turystycznego udostępniania obszarów chronionych.

Unikalna w pojęciu europejskim dzika przyroda Bieszczadów ozdobiona jest siecią ludzkich osiedli zarówno wewnątrz jak i na zewnątrz obszaru chronionego. Choć zaludnienie wynosi tu 4-5 osób/km2, to jednak zainteresowanie turystyczne sprawia, że okresowo przebywają na tym terenie dziesiątki tysięcy ludzi przybyłych niekiedy z daleka, natomiast stali mieszkańcy, – co zrozumiałe – są zainteresowani podejmowaniem działalności gospodarczej obsługującej turystów.

I tu może pojawić się sprzeczność interesów i konflikt, któremu można i należy zapobiec poprzez uzgodnienia społeczne i dialog wszystkich zainteresowanych. Stawianie barier i murów odgradzających dziką przyrodę od żądnych poznawania jej walorów ludzi nie jest najlepszym i najtrwalszym sposobem ochrony. Skutecznym i trwałym sposobem jest szeroki konsensus – umowa społeczna chroniąca  zarówno interes przyrody jak też pozwalająca na zrównoważony rozwój turystyczny obszarów przylegających do parku narodowego.

Taki właśnie skuteczny i mądry sposób postępowania proponuje Fundacja PAN Parks, która wyróżniła Bieszczadzki Park Narodowy swoim prestiżowym certyfikatem w 2002 roku.
Wypracowywany od ponad dwóch lat konsensus będzie uwieńczeniem podjętego jeszcze przed 2002 rokiem trudu. Uświadomi on wszystkim partnerom społecznym Parku Narodowego, że tylko jego niezagrożone istnienie stwarza szanse i perspektywy dla sektora turystycznego w Wysokich Bieszczadach. Pod warunkiem jednak, że rozwój, jaki nastąpi będzie jednocześnie gwarantował ochronę unikalnych wartości przyrodniczych. Jest to idea i metoda warta stosowania na innych obszarach, nawet nie objętych formalnym patronatem Fundacji PAN Parks.

Promocja strategicznych obszarów turystycznych miasta

5/5 - (1 vote)

podrozdział pracy dyplomowej

Najważniejsze obszary zawarte zostały i przedstawione w programach zawartych we wcześniej opisanym podrozdziale 3.2.

Niniejszy rozdział ma na celu przedstawienie konkretnych promocji dotyczących najważniejszych obszarów rozwoju w mieście Wrocław.
Jako pierwsza zostanie omówiona  promocja turystyki biznesowej jako markowego produktu Wrocławia oraz  Dolnego Śląska.

Promocja ta ma na celu wzmocnienie pozycji obu obszarów jako powiązanie i rozwój turystyki biznesowej.  Promocja dotycząca tego celu charakteryzuje się dochodowością oraz dużymi perspektywami rozwoju. Projekt zawierał takie działania promocyjne jak:

  • budowa portalu internetowego dotyczącego turystyki biznesowej,
  • promocja miasta oraz całego regionu w internecie,
  • promocja w prasie,
  • promocja w magazynach branżowych,
  • udział w zagranicznych targach turystyki biznesowej,
  • opracowanie materiałów promocyjnych,
  • rozprowadzanie materiałów promocyjnych,
  • organizacja warsztatów,
  • organizacja warsztatów za granicą,
  • marketing bezpośredni,
  • spotkania związane z Programem Ambasadorów.

Łączna wartość projektu wyniosła 1 506 613 PLN. Bardzo intensywna kampania promocyjna  dotycząca Wrocławia ruszyła również tuż przed organizacją EURO 2012. Jedną z nich było stworzenie kampanii za pomocą złudzeń optycznych – jedynie w momencie  dobrania odpowiedniej perspektywy widz może zobaczyć właściwy obraz.

Promocja zajęła się agencja reklamowa Pagana.  Inną promocją w roku 2012 była promocja „2012 powodów, by pokochać Wrocław” powiązana bezpośrednio z wydarzeniem jakim było EURO 2012.

Początkiem roku 2006 prowadzono również bardzo szeroką kampanię – „Wrocław- Twoje Klimaty” w której wykorzystano:

  • 720 bilbordów i citylightów w całej Polsce ( Kraków, Łódź, Poznań, Warszawa, Szczecin, Lublin, Gdańsk),
  • roadshow w Łodzi, Warszawie, Katowicach, Gliwicach, Krakowie, Poznaniu i Gdańsku,
  • reklamy w 4 ogólnopolskich wydaniach dodatku „Praca” w GW i w „Co jest grane” z miast, w których stoją bilbordy,
  • artykuł m.in. w Newsweek, Metro, GW.

Kontynuacją tamtej kampanii była ta o nazwie : „Wrocław – miasto, które rozwija”. Głównym celem kampanii jest przekonanie młodych ludzi, że Wrocław daje największe w Polsce szanse rozwoju, a samo miasto jest atrakcyjnym miejscem do życia. Kampania wykorzystywała takie narzędzia jak:

  • radio,
  • prasa,
  • billboardy,
  • citylighty,
  • Internet,
  • konferencje.

Sukces poprzedniego roadshow wpłynął na decyzję o organizacji kolejnej promocji – pod hasłem „Wrocław miastem pozytywnych zmian” – której głównym celem jest zachęcenie do studiowania we Wrocławiu. Akcja ma zdecydowanie wzmocnić wizerunek miasta jako ośrodka akademickiego dlatego podczas tej kampanii udział w  niej wzięli przedstawiciele uczelni- m.in. Akademii Medycznej i Akademii Rolniczej.

Promocja objęła takie miasta jak m.in.:

  • Bydgoszcz,
  • Sosnowiec,
  • Częstochowa,
  • Opole,
  • Włocławek,
  • Zielona Góra,
  • Tarnów,
  • Ostrów Wielkopolski.

Promocja wykorzystała:

  • Ponad 100 billboardów,
  • 100 citylightów,
  • 600 plakatów.

Równie interesującą promocją była kampania „Wrocław Kulturalny”, której założeniem było promowanie imprez kulturalnych. Billboardy pojawiły się:

  • Warszawie,
  • Krakowie,
  • Poznaniu,
  • Łodzi,
  • Gdańsku,
  • Katowicach,
  • Bydgoszczy,
  • Toruniu.

Promocja kosztowała milion złotych i promowała 6 wersji plakatu z czego każdy ukazywał inne wydarzenie kulturalne. Dokonano również oceny promocji Wrocławia w specjalnym raporcie Best Place  – top promocji polskich miast i regionów.  Raport ten ukazuje m.in. najwyższe uznanie wobec promocji największych polskich miast i regionów – Wrocław w rankingu tym otrzymał 11% głosów.

Wykres 1. Działania promocyjne którego z polskich miast lub regionów mają
w Pana/i opinii najwyższe uznanie? (najczęściej wymieniane
na pierwszym, drugim i trzecim miejscu)

Źródło: TOP promocji polskich miast i regionów w opinii szefów biur promocji. Raport z badania przeprowadzonego przez
Fundację Best Place – Europejski Instytut Marketingu Miejsc, Warszawa 2010, s. 7

W całym rankingu „TOP promocji polskich miast i regionów”  to właśnie Wrocław zajął drugie miejsce. Miasto to uzyskało taką lokatę ze względu na m.in.:

  • konsekwentnie wprowadzane idee,
  • upatrywanie Wrocławia jako najlepszego miasta do krótkookresowej turystyki,
  • duży udział turystyki biznesowej,
  • duże doświadczenie w organizacji wydarzeń,
  • miasto Wrocław jako miejsce spotkań.

Kolejny ranking  ukazał jakie miasto ma najbardziej widoczne działania promocyjne. Wrocław ponownie uzyskał 11% głosów.

Co ciekawe w rankingu oceniano również wpływ wizerunku prezydenta danego miasta na wizerunek miasta. W tym rankingu Wrocław zdecydowanie wygrywa –  miasto zebrało połowę głosów.

W kontekście omawianego wcześniej budowania wizerunku Wrocławia jako miasta turystyki biznesowej nie sposób nie zaznaczyć wyników badania dotyczących prowadzenia najlepszej według oceniających promocji biznesowej lub inwestycyjnej.

Ponownie Wrocław lokuje się na drugiej pozycji jednakże z prawie jedną trzecią wszystkich głosów.Ranking ukazał również, iż Wrocław  w oczach aż 29% (zajmując pierwsze miejsce)  posiada najlepszą promocję wewnętrzną – skierowaną do mieszkańców.

 

Instrumenty kształtowania wizerunku miasta

5/5 - (1 vote)

podrozdział pracy dyplomowej

Odpowiedni dobór instrumentów budujących, kształtujących wizerunek danego miasta wpływa niezaprzeczalnie na skuteczność obranej strategii kreowania.

Przytaczając definicje instrumentów można posłużyć się słowami J. Altkorn`a: odpowiednio dobrane narzędzia, które zostały ukształtowane w taki sposób aby ich odpowiednie wykorzystanie przysporzyło pozytywnemu wizerunkowi miasta dla którego zostało stworzone, wykorzystane.
Instrumenty te można również postrzegać jako:

  • wyróżnienie na tle innych miast konkurencyjnych,
  • budowanie indywidualności miasta,
  • oddawanie charakteru, osobowości danego miejsca.

W zależności od przyjętej dla danego miasta strategii można  ją opierać ma jednym bądź kilku aspektach jednocześnie – następuje zatem rozróżnienie na strategie:

  • skoncentrowane,
  • rozproszone.

Parafrazując zatem można uznać, iż opisywane instrumenty powinny być środkami służącymi do budowania pochlebnego wizerunku oraz skupiać się na najważniejszych atrybutach posiadanych przez dane miasto.
Istnieją również określone czynniki, które są szczególnie wyróżniane w stosowanych przez miasta polskie strategiach.  Poszczególne aspekty zostały ukazane na poniższym wykresie.

Wykres 1. Czynniki stosowane w strategiach kształtowania wizerunku wśród miast polskich

Źródło: A.Stanowicka-Traczyk, Instrumenty strategii kształtowania wizerunku na przykładzie miasta polskich, Studia Regionalne i Lokalne, 2007, s. 55

Najczęstszą odpowiedzią jest atrakcyjne położenie miasta (ponad połowa badanych) . Wysoki wynik 41% uzyskał również profesjonalizm oraz kultura sprawowania władzy, trzecie w kolejności (prawie 35%) jest dziedzictwo kulturowe. Najmniejsze znaczenie wśród wymienionych ma gwara oraz liderzy opinii, a także sprawny system zarządzania kryzysowego.

Nie da się stuprocentowo przewidzieć czy obrane do strategii instrumenty będą prawidłowe.  Każde działanie w tym obszarze obarczone jest pewnego rodzaju ryzykiem – jednakże jak wspomniano wcześniej można je zminimalizować lub ograniczyć za pomocą prowadzonych kontroli w procesie budowania wizerunku miasta.

Należy również pamiętać, iż  obrane do strategii instrumenty powinny posiadać działanie długotrwałe ze względu na stosunkowo długi czas potrzebny do wywołania określonych efektów.

Instrumenty są dobierane pod kątem:

  • czegoś co wyróżnia miasto pośród innych,
  • misji jaką obiera miasto w strategii i codziennych działaniach,
  • cele jakie stawiane są budowaniu wizerunku.

J. Altkorn wśród najważniejszych wskazuje takie jak:

  • zachowania,
  • komunikację z otoczeniem,
  • postawę,
  • identyfikację wizualną.

Za jeden z instrumentów można uznać technikę kontaktu wizualnego. Technikę te określa się w literaturze jako system identyfikacji wizualnej, który precyzuje się jako metody użytkowania określonych środków bezpośrednio związanych z działalnością miasta.

Sposób ten wykorzystuje takie elementy jak m.in.:

  • powtarzalność charakterystycznego koloru,
  • wykorzystanie odpowiednich form plastycznych,
  • tworzenie sloganów reklamowych,
  • w celu trwałego utrzymania w świadomości odbiorców.

Wizerunek jest obrazem, który zaczyna funkcjonować w świadomości osoby, gdy ta usłyszy lub zobaczy logo danego obiektu.

Tożsamość wizualna stanowi jeden z czterech filarów systemu tożsamości przedsiębiorstwa, oprócz postawy organizacji, zachowania i komunikowania się z otoczeniem.

W. Gartner w swojej książce dokonuje również podziału w kontekście źródeł informacji wpływających jako instrument na budowanie wizerunku miejsca.
Wśród wspomnianego podziału wymieniono m.in.:

•    informacje promocyjne opracowane przez władze lokalne,
•    broszury, ulotki,
•    strona internetowa miasta,
•    prowadzone listy mailingowe,
•    informacje dystrybuowane przez biura podróży,
•    opinie szerzone przez mieszkańców,
•    dostępna na temat danego miejsca literatura, prasa,
•    dane z mass mediów.

Obrazy pochodzące z miejsca ukazywane w mediach czy w filmach znacząco wpływają na postrzeganie.  Prezentowanie miast za pomocą takiego instrumentu może w bardzo szybki sposób wpływać na wizerunek. Dowiedziono również, iż ogląda¬nie filmów ma bezpośrednie przełożenie na wzrost świadomości miejsc, a także wpływa na podejmowane przez  turystów decyzji o wyborze celu podróży.

Wśród innych narzędzi wykorzystywanych do budowania wizerunku można wymienić m.in.:
•    odpowiednio prowadzoną i redagowana stronę internetową miasta oraz innych portali dotyczącej tematyki tego miejsca,
•    stosowanie reklam internetowych,
•    wzmocnienie reklam wykorzystywanych w Internecie,
•    stosowanie właściwej identyfikacji wizualnej,
•    wprowadzanie i redagowanie treści na forach,
•    wprowadzanie dodatkowych materiałów  multimedialnych,
•    prowadzenie marketingu terytorialnego,
•    opracowywanie i wprowadzanie w użytek sloganów reklamowych,
•    stosowanie technik perswazji,
•    kampanie billboardowi.

Głównymi adresatami takich narzędzi są mieszkańcy, inwestorzy oraz turyści.

Po przeanalizowaniu narzędzi budowania wizerunku warto zaznaczyć również kto zajmuje się takimi działaniami na rzecz miasta.

Do kreatorów wizerunku miasta zaliczamy:

  • samorządowców,
  • instytucje samorządowe,
  • producentów dóbr powszechnego użytku związanych z nazwą danego miasta,
  • historyków,
  • producentów imprez,
  • organizacje pozarządowe,
  • honorowych obywateli miasta,
  • laureatów nagród,
  • artystów,
  • przedsiębiorców,
  • ofertę inwestycyjną,
  • media lokalne,
  • mass media,
  • Internet.