Przemysł turystyczny

Oceń tę pracę

Pensjonariusze oraz osoby podróżujące ze względów zawodowych mogą za pośrednictwem Internetu znaleźć wszystkie informacje na temat miejsc jakie zamierzają odwiedzić oraz dokonać wszelkich rezerwacji. W 1996 roku użytkownicy Internetu dokonali rezerwacji o łącznej wartości 276 milionów dolarów, z czego 90% stanowiły bilety lotnicze. Rok później liczba to potroiła się, sięgając rzędu 827 milionów dolarów.

Elektroniczny system rezerwacyjny powstał w 1959 roku i nosił nazwę SABRE (Semi-Automated Business Research Environment). Przed końcem 1964 sieć telekomunikacyjna Ameryki Północnej gwałtownie rozwinęła się, co pozwoliło w maju 1967 roku na zainstalowanie w biurze turystycznym pierwszej jednostki SABRE. Przed końcem lat siedemdziesiątych do sieci zostało podłączonych około tysiąca takich biur. Powstała Grupa SABRE, obecnie, posiada dwie witryny internetowe: dla klientów indywidualnych – easySABRE oraz Travelocity.

Wprowadzona w 1996 roku, Travelocity dostarcza jednostopniowe usługi turystyczne on-line wspomagane przez system rezerwacji i transakcji SARBE. Podróżni korzystając tej usługi mogą zarezerwować lot, rejs, miejsce w hotelu, wynająć samochód, obejrzeć interaktywne mapy ulic, zdjęcia, materiał video, skorzystać z instrukcji dojazdowych, poradników turystycznych, oraz zdobyć informacje na temat aktualnej i przyszłej prognozy pogody.  Dla klientów zainteresowanych głównie  cenami usług turystycznych udostępniona jest usługa polegająca na wyszukiwaniu ofert w oparciu o specyfikację przedziału cenowego. Ponadto możliwym jest oglądnięcie planu układu siedzeń niektórych samolotów w celu weryfikacji, które miejsca są zajęte, a które można jeszcze wykupić. Klient  Travelocity jest pod stałą opieką firmy. I tak na przykład w przypadku opóźnienia lub odwołania lotu jest on powiadamiany o zaistniałym fakcie za pośrednictwem poczty elektronicznej. Internet Travel Network była pierwszą usługą informacji turystycznej opartą na sieci powstałą w maju 1995 roku. W przeciągu trzech miesięcy posiadała 70,000 zarejestrowanych użytkowników. Mniej niż rok później liczba ta wzrosła do 450,000, by w roku 1997 osiągnąć 3 miliony.

Microsoft Expedia – kolejna firma turystyczna on-line, powstała w październiku 1996 roku osiągając 1 milionową sprzedaż tygodniową w styczniu 1997. W czerwcu wynik ten podwoiła, a rok rozliczeniowy zamknęła wynikiem sprzedaży równym 100 milionów dolarów. Inna firma – Preview Travel – rozpoczynając swoją działalność w sieci od maja 1996 roku, zamknęła księgi rozliczeniowe wynikiem ponad 20 milionów dolarów (1996 rok), oraz ponad 80 milionów dolarów w rok później.

Linie lotnicze rozpoczęły eksperymentować z Internetem w 1995 roku, wykorzystując go pierwotnie jako źródło kontaktów z inwestorami i partnerami handlowymi. Szybko jednak dostrzeżono, że Internet jest środkiem, który w sposób bardzo łatwy i tani pozwala dotrzeć do ogromnej rzeszy potencjalnych klientów. Znalazło to swoje odzwierciedlenie w stworzeniu oferty internetowej oferującej możliwość uzyskania informacji odnośnie bieżących cenników oraz rozkładów lotów.

W 1996 roku linie lotnicze Southwest stały się pierwszą firmą, która umożliwiła swoim klientom zakup biletów za pośrednictwem sieci, pomijając całkowicie w procesie kupna sprzedaży obecność pośredników. Pozwoliło to jej m.in. na zredukowanie kosztów działalności wykreślając z pozycji kosztów prowizje dla agentów. Sukces komercyjny owego przedsiębiorstwa spowodował, iż wiele firm postanowiło samodzielnie zainwestować w nowe technologie sprzedaży rozpoczynając tym samym wyścig o klienta. Dzięki temu rozwinęło się wiele wirtualnych agentów turystycznych na świecie. Pierwszymi i najpotężniejszymi były: Expedia.com firma stworzona przez Microsoft oraz Travelocity.com – własność Grupy SABRE. Niezależnie od tego u kogo klient zakupił bilet, linie lotnicze oszczędzały fundusze w dwojaki sposób. Po pierwsze prowizje dla wirtualnych agentów były dużo niższe, po drugie pozwoliło to na odciążenie centrów rezerwacyjnych linii lotniczych.

Na podkreślenie zasługuje fakt, iż omawiana linia lotnicza Southwest pierwsze próby z elektronicznymi biletami przeprowadziła w 1994 roku. Przed końcem 1997 ponad połowa jej klientów podróżowała bez fizycznego posiadania biletu.

 

Amerykańskie Linie Lotnicze zdecydowały się na wprowadzenie systemu sprzedaży on-line niewiele później niż Southwest bo też w 1996 roku, posiadając przy tym mniejszą liczbę klientów. W Internecie jednak formalnie zaistniała w maju 1995 roku, głównie oferując swoim klientom system informacji pasażerskiej. System kupna on-line rozkwitł w 1997 roku, dzięki intensywnej kampanii reklamowej, w której jedną z głównych wiadomości stanowił adres internetowy firmy. Wkrótce klienci dostrzegli, iż dzięki możliwości kupna biletów w systemie on-line ominą kolejki na lotnisku oraz na łączach telefonicznych. Do września owego roku Amerykańskie Linie Lotnicze zarejestrowały 500,000 klientów usług on-line.

Linie lotnicze zachęcały klientów do korzystania z elektronicznych biletów na różnorodne sposoby. Dla przykładu linie Northwest oferowały swoim klientom 1000 bezpłatnych mil lotniczych.

Polskie Linie Lotnicze LOT od października 1997r. rozpoczęły sprzedawać poprzez Internet bilety na swoje połączenia. Wyprzedziły tym samym wiele europejskich linii lotniczych. W Polsce był to pierwszy system sprzedaży za pośrednictwem sieci komputerowej, w którym przy płatności kartami bankowymi numery poddawane były autoryzacji w trybie on-line. Jak mówili przedstawiciele LOT, nowe przedsięwzięcie firmy było odpowiedzią na zapotrzebowanie klientów i kroki konkurencji. LOT od dwóch lat dysponował swoją stroną WWW i sukcesywnie notował szybko rosnącą liczbę jej odwiedzin. Obecnie rejestrowanych jest ponad 20 tys. zapytań miesięcznie, głównie z USA (45 proc. ) i Polski (31 proc. ).

Nowa forma sprzedaży, Tickets OnLine umieszczona jest na internetowej stronie przewoźnika (www.lot.com) . Jest to system interaktywny, stwarzający klientom możliwość zaplanowania przelotu do ponad 50 miast oraz dokonanie zakupu biletów. Trzeba tego dokonać na minimum 5 dni lub maksimum 360 dni przed zamierzoną podróżą. Obsługa systemu jest bardzo prosta, jednak w jej początkowej fazie istnienia instrukcje i polecenia pojawiały się w języku angielskim. Wynikało to z faktu, że internetowa sprzedaż biletów opierała się na systemie rezerwacji, który prowadzony był w języku angielskim.

System wyświetla wszystkie dostępne loty w określonym dniu, najniższą cenę, godziny wylotu i przylotu. Istnieje także możliwość zarezerwowania konkretnych miejsc w samolocie.

Za zamówiony bilet płaci się kartą kredytową w momencie dokonywania transakcji; karta jest autoryzowana w czasie rzeczywistym. Pasażerowie po sfinalizowaniu transakcji otrzymują numer rezerwacji, sam bilet zaś dostarczany jest im następnego dnia bezpłatnie przez firmy kurierskie.

Lubelszczyzna w pigułce

5/5 - (1 vote)

Jeżeli Lubelszczyzna kojarzy się komuś z ogromną przestrzenią, gościnnością lub małymi wsiami i miasteczkami, gdzie życie toczy się niespiesznym rytmem, zupełnie odmiennym
od codziennego pośpiechu i stresu towarzyszącego mieszkańcom dużych miast, to jest to właściwe skojarzenie.

TUTAJ PRAWIE WSZĘDZIE JEST BLISKO NATURY

Polesie Lubelskie, z jednymi z najbardziej rozległych w kraju bagien i torfowisk, stanowi naturalną południowo-zachodnią granicę występowania lasotundry. Dzięki bogactwu zbiorników wodnych jest też ostoją blisko 150 gatunków ptaków oraz największej europejskiej populacji żółwia błotnego. Tutejsze obszary z wciąż jeszcze dziką przyrodą to np. Poleski i Roztoczański Park Narodowy.
Będące częścią Polesia Pojezierze Łęczyńsko-Włodawskie przyciąga jeziorami o czystej wodzie, piaszczystym dnie, uroczych plażach i dobrym zagospodarowaniem turystycznym.

WIELE KULTUR

Lubelskie jest jednym z najzasobniejszych w kraju regionów pod względem liczby obiektów i zespołów zabytkowych różnych wyznań. Kościoły, cerkwie, dawne synagogi są przykładem przenikania się wielu kultur i religijnej tolerancji. Najwybitniejszym obiektem sakralnym regionu jest gotycka Kaplica Świętej Trójcy na Zamku w Lublinie z wnętrzem w całości pokrytym rusko-bizantyjskimi freskami z pocz. XV w.

Typowe dla regionu są kościoły tzw. renesansu lubelskiego, bogato zdobione sztukateriami, które zachowały się m.in. w Lublinie, Kazimierzu Dolnym, Końskowoli. We Włodawie zachował się jeden z najwspanialszych w kraju zespołów synagog, a w niedalekiej Jabłecznej bardzo ważne dla prawosławia sanktuarium św. Onufrego.

A jeżeli już mowa o innych kulturach, to o ich sile na Lubelszczyźnie świadczy liczba odbywających się tutaj rok rocznie wydarzeń osadzonych właśnie w bogactwie wielokulturowości regionu:

  • Jarmark Jagielloński (sierpień/Lublin)
  • Transgraniczne Dni Dobrosąsiedztwa (sierpień/Kryłów)
  • Festiwal Trzech Kultur (wrzesień/Włodawa)
  • Są też interesujące lokalne imprezy organizowane w Janowie Lubelskim, uzdrowiskowym Nałęczowie, Kazimierzu Dolnym nad Wisłą, Zwierzyńcu na Roztoczu, Wojciechowie, Łążku Garncarskim i wielu innych miejscach.

NOWE DOŚWIADCZENIA DLA PODNIEBIENIA
Przemierzając lubelskie przestrzenie warto podpytać tutejszych gospodarzy o regionalne potrawy i produkty. Wiele z nich nosi dosyć zmyślne nazwy. Znajdziecie tutaj: bryjkę lnianą, golasy jaglano-marchwiowe, pierożniaki, gryczaki, postną okrasę, mucybuły, łopatkę gospodyni, żebro Hetmana Zamojskiego, topielec ze szczypiorem, trzoniaki krzczonowskie oraz zagadkowo brzmiące – duch puszczy i miodowe źródło. Co kryje się pod tymi nazwami? Gama chlebów, kaszanek i kiełbas, pasztety, pierogi przygotowywane na różne sposoby, słodkości, miody
i nalewkowe rarytasy, ale też wiele innych potraw…

GDZIE SIĘ ZATRZYMAĆ NA NOC?

Lubelszczyzna to bardzo duża liczba gospodarstw agroturystycznych – wszystkich  jest około 300. Im dalej na wschód, tym mniej są one wyposażone w takie narzędzia marketingowe, jak Internet. Z tego tytułu gro z nich nie istnieje w przestrzeni internetowej. Zapewniam jednak, że w rzeczywistości istnieją, a ich promocja jest zerowa lub czasami pojawiają się w niektórych publikacjach regionalnych i przewodnikach papierowych. Widząc szklankę do połowy pełną można stwierdzić, iż plusem w tym przypadku jest to, że zachowały swoją rdzenną, nienaruszoną przez cywilizację postać w 100%.

PRAKTYCZNE WSKAZÓWKI

  • Zapoznaj się ze spisem wybranych jezior i kąpielisk na pojezierzu Łęczyńsko-Włodawskim i pozostałym obszarze Lubelszczyzny
  • Zapoznaj się ze spisem wybranych gospodarstw agroturystycznych na Lubelszczyźnie

Efekt ekonomiczny rozwoju turystyki w gminie Krynica Morska

Oceń tę pracę

Niezwykle istotnym efektem ekonomicznym rozwoju turystyki w gminie Krynica Morska są wpływy do lokalnego budżetu, co wiąże się przede wszystkim z systemem podatkowym. Zgodnie z ustawą o finansowaniu gmin z 1993 r., katalog dochodów gmin związanych z działalnością turystyczną obejmuje przede wszystkim: a) podatki uznane za dochody własne gmin, b) opłaty lokalne, c) udział w podatku dochodowym od osób prawnych i osób fizycznych, d) dochód komunalnych jednostek budżetowych i wpłaty innych komunalnych jednostek organizacyjnych, e) dochody z majątku gminy (A. Szwichtenberg, 1995). Celem uchwycenia przybliżonych dochodów z turystyki w niniejszym opracowaniu uwzględniono: podatek od nieruchomości, udział gminy w podatkach stanowiących dochód budżetu państwa (podatek dochodowy od osób fizycznych i prawnych), wpływy z karty podatkowej, opłaty lokalne, wpływy z gospodarki gruntami i nieruchomościami, w tym dochody z dzierżawy i leasingu oraz wpływy ze sprzedaży wyrobów i składników majątkowych (tabl. 5.2.1.).        Jak wynika z tabl. 5.2.1., działalność turystyczna przynosi znaczne wpływy dla budżetu gminy Krynica Morska. Wpływy te stanowią większość ogólnego dochodu budżetu miasta, który w 2000 r. wyniósł 5 182 325 zł ( dane UM Krynica Morska ).        Niemal ze wszystkich podstawowych źródeł, dochody uzyskiwane z funkcjonowania gospodarki turystycznej w latach 1997-2000 uległy zwiększeniu. Do najważniejszych źródeł wpływów należy podatek od nieruchomości, który w 2000 r. przyniósł budżetowi gminy Krynica Morska łączny dochód w wysokości 1 791 684 zł.

 

Negatywne skutki ekologiczne wynikające z rozwoju gospodarki turystycznej

Oceń tę pracę

Negatywne skutki ekologiczne wynikające z rozwoju gospodarki turystycznej dotyczą również gminy Krynica Morska. Nadmierna koncentracja wypoczywających na badanym obszarze, jak też w innych wybranych częściach Mierzei Wiślanej jest przyczyną (E. Gerstmannowa i in., 1997): – intensywnego rozdeptywania terenu na szlakach prowadzących do plaż; zniszczeń w roślinności i glebach, w wielu miejscach uruchomienia piaszczystego, wydmowego podłoża, – niszczenia wielu terenów leśnych na zapleczu odlądowym wału wydmy przedniej (miejsca plażowania w okresach chłodnej, wietrznej pogody), – niszczenia roślinności, gleb i rzeźby na terenach wokół ośrodków wczasowych położonych w obrębie lasów na wydmach, a także na terenach obozowisk, kolonii i kempingów, – niszczenia roślinności oraz gleb poprzez odsłonięcie systemów korzeniowych drzew i uruchomienia procesów stokowych na stromych stokach wydmowych, – zaśmiecenia terenu, zmian fizycznych i chemicznych powierzchniowej warstwy gleby, – zanieczyszczenia oraz ilościowych i jakościowych zmian w wodach powierzchniowych i podziemnych, – pogorszenia stanu sanitarnego powietrza atmosferycznego, w tym warunków mikroklimatycznych niektórych obszarów, – nadmiernego hałasu.        Aby wyżej wymienione szkody ekologiczne nie pogłębiały się w przyszłości, władze samorządowe gminy Krynica Morska powinny dołożyć wszelkich starań, by ochrona środowiska przyrodniczego była w działalności miasta kwestią priorytetową. Biorąc pod uwagę położenie badanej gminy na obszarze Parku Krajobrazowego „Mierzeja Wiślana”, postulat proekologicznego rozwoju miejscowości nabiera tu szczególnego znaczenia. Z racji istnienia parku, dbałość o stan środowiska naturalnego wymusza na władzach lokalnych między innymi ustawa z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody. W myśl art. 24 tej ustawy „Park krajobrazowy jest obszarem chronionym ze względu na wartości przyrodnicze, historyczne i kulturowe, a celem jego utworzenia jest zachowanie, popularyzacja i upowszechnianie tych wartości w warunkach racjonalnego gospodarowania” ( J. Gospodarek, 2000, s.95). Wszelkie działania podejmowane na terenie parku powinny więc być podporządkowane nadrzędnemu celowi ochrony walorów przyrodniczych i krajobrazowych wyróżniających ten obszar.        Bogactwo środowiska naturalnego gminy Krynica Morska wymaga od władz miasta wykreowanie takiej polityki rozwoju miejscowości, która zapewni zarówno czerpanie dochodów z turystyki dziś i w przyszłości, jak też skuteczną ochronę tych walorów przestrzeni geograficznej, które warunkują istnienie funkcji turystycznej na Mierzei Wiślanej. Oznacza to, iż wszelka działalność gospodarcza, w tym turystyczna prowadzona na obszarze parku krajobrazowego powinna być zgodna z zasadami rozwoju zrównoważonego (ekorozwoju) i uwzględniać kompleksowy rachunek ekonomiczny, obejmujący bilans strat i zysków na równi w przyrodzie i gospodarce (M. Kosmala, T. Rewoliński, 1995).        W obszarach takich jak gmina Krynica Morska, turystyka winna i musi respektować wymogi ochrony przyrody, by zadbać choćby o własną naturalną bazę, o przysłowiową „gałąź, na której siedzi”. Przystosowując środowisko przyrodnicze do celów turystycznych władze lokalne powinny więc brać pod uwagę jego odporność na niszczenie i wykorzystywać jedynie najnowocześniejsze, „proekologiczne” formy gospodarowania. Działania te pozwolą zminimalizować negatywny wpływ turystyki na przestrzeń miejską, tym samym uchronią ją od degradacji. W przeciwnym wypadku, jak podaje D. Zaręba (2000,s.10) „Turystyka, która niszczy konieczne do dalszego rozwoju składniki środowiska, nieuchronnie zmierza ku samozagładzie”.

Dochody budżetu gminy Krynica Morska z działalności turystycznej w latach 1997 – 2000

Oceń tę pracę

Tablica 5.2.1 Dochody budżetu gminy Krynica Morska z działalności turystycznej w latach 1997 – 2000

turysta4

Źródło: opracowanie własne na podstawie danych Urzędu Miasta Krynica Morska

Dotyczy on przede wszystkim obiektów noclegowych, gdzie za 1m2 uiszcza się opłatę roczną wynoszącą 14,50 zł. Znaczne wpływy miasto uzyskuje również ze sprzedaży wyrobów i składników majątkowych, gdzie dochód po pewnym załamaniu w końcu lat 90-tych osiągnął wysoki poziom 759 003 zł w roku 2000. Dla budżetu badanej gminy istotne znaczenie mają również dochody z dzierżawy i leasingu, które w 2000 r. wyniosły 470 397 zł, wpływy z podatku dochodowego oraz karty podatkowej. Poza wymienionymi źródłami korzyści finansowych, dochody z gospodarki turystycznej nieodłącznie związane są również z opłatą lokalną. Wpływy z tego tytułu, obejmujące opłatę miejscową, czyli klimatyczną (stawki: 1,20 zł, 0,70 zł i 0,60 zł za 1 osobę /dobę) oraz targową (stawka dzienna od 15 do 50 zł), zasiliły w 2000 r. budżet gminy sumą 299 486 zł.   Podane tu kwoty potwierdzają, że działalność turystyczna jest podstawowym źródłem wpływów dla budżetu gminy Krynica Morska. Na badanym obszarze w sposób decydujący stanowi ona również o jednym z najwyższych na wybrzeżu wskaźniku dochodu budżetu przypadającego na jednego mieszkańca (ryc. 5.2.2.).

Ryc.5.2.2. Dochody budżetów wybranych gmin nadmorskich na jednego mieszkańca w 1999 r.

turysta5

Źródło:opracowanie własne na podstawie: Rocznik Statystyczny Woj. Pomorskiego 2000, 2000, t. II, US w Gdańsku, Gdańsk; Rocznik Statystyczny Woj. Zachodniopomorskiego 2000, 2000, US w Szczecinie, Szczecin.

Jak wynika z ryc. 5.2.2., miasto Krynica Morska z dochodem budżetu wynoszącym w 1999 r. 3447,9 zł na 1 mieszkańca, należy według przedstawionego wskaźnika do grupy najzamożniejszych gmin wybrzeża. W strefie nadmorskiej, co więcej, w obu województwach nadmorskich, badany obszar ustępuje pod tym względem jedynie gminie Rewal z blisko 5 tys. dochodem na 1 osobę. Podobnie jak ma to miejsce w przypadku większości gmin turystycznych, gmina Krynica Morska charakteryzuje się ponadto znacznym odsetkiem dochodów własnych w ogólnych wpływach budżetu miasta (79,1 % w 1999 r.).