kontynuacja pracy magisterskiej o turystyce pielgrzymkowej
Najstarszą aktualnie istniejącą religią monoteistyczną jest judaizm, ukształtowany w II wieku p.n.e. i wyznawany przez Żydów. Jest pierwszą religią Abrahamowi, związaną z Abrahamem, który uważany jest za protoplastę narodu izraelskiego. Wyznawcy tej religii są rozproszeni po całym świecie, lecz największą grupę stanowią mieszkańcy Izraela ok. 4,7 mln i Stanów Zjednoczonych ok. 5,6 mln. Fundamentem judaizmu jest wiara w jednego Boga będącego nie tylko stwórcą świata, lecz także jego stałym „nadzorcą”, czy też „opiekunem”. Bóg też zawarł z ludem Izraela wieczysty układ, obiecując ochronę i pomoc w zamian za podporządkowanie się jego nakazom.
W historii Narodu Wybranego przeważającą rolę odgrywały pielgrzymki i związane z nimi sanktuaria. Powstawały one przeważnie w miejscach, gdzie naturalne elementy krajobrazu wskazywały na istnienie a przede wszystkim na objawienie się Boga. Z biegiem lat centralnym i jedynym punktem pielgrzymek narodu stała się Świątynia Jerozolimska, która została doszczętnie zburzona. Po tym nieszczęsnym zdarzeniu izraelici zaczęli się gromadzić w domach modlitwy tzw. synagogach.
Tradycja pielgrzymowania wśród Żydów sięga czasów koczowniczych plemion, z których to wierzeń wywodzi się judaizm. W momencie kiedy głównym bogiem tych plemion został Jahwe, pielgrzymki nagle stały się powszechne. Centralnym ośrodkiem kultu została Jerozolima, w której budowano liczne świątynie. W Jerozolimie szczególne znacznie ma plac Świątyni, na którym wznosi się meczet Qubbet as-Sachra. Z miejscem tym związana jest tradycja biblijna, przyjęta zarówno przez judaizm jak i chrześcijaństwo. Zgodnie z nią, plac świątyni utożsamiany jest ze wzgórzem Moria, na którym Abraham miał złożyć ofiarę z własnego syna Izaaka. Również na tej górze Dawid umieścił Arkę Przymierza, namacalny dowód obecności Boga. W końcu to tu Salomon zbudował pierwszą świątynię w 969r.p.n.e. Jej ważną częścią było tzw. Święte Świętych, gdzie Arka Przymierza została złożona (Jackowski, 2003).
Ryc. 6. Ściana Płaczu w Jerozolimie
Ściana Płaczu lub przez niektórych zwany Mur Płaczu (przedstawiony na rycinie 6) to jedno z ważniejszych miejsc corocznych pielgrzymek Izraelitów do Ziemi Świętej. Są to pozostałości po dawnych murach herodiańskich, jakie otaczały swego czasu świątynię. Po spaleniu świątyni Żydzi licznie gromadzili się wokół świętej skały w celu jej opłakiwania, co pozostało do dnia dzisiejszego. Co roku dnia 6 sierpnia przybywają tu Żydzi dla uczczenia pamięci po tych smutnych wydarzeniach. Jest to najświętsze miejsce Izraelitów. Warto też wymienić mniej znane ośrodki judaizmu, położone także na terenie Ziemi Świętej, są to: Safes, Jerycho, Karmel, Kathisma, Meron, Hebron, góra Synaj.