Bezpieczeństwo turystów w Grecji

Oceń tę pracę

Grecja uchodziła do dziś za jeden z najbezpieczniejszych, najmniej trapionych przestępczością krajów Europy. Sytuacja zmieniła się niestety w 1991 r., kiedy do Grecji napłynęły rzesze ubogich, bezrobotnych uchodźców albańskich. Statystyki kryminalne wzrosły wprost niewyobrażalnie, a dotyczyło to zwłaszcza liczby włamań i kradzieży samochodów.

I choć Grecja od tego czasu nie może juz być postrzegana jako jedna z ostatnich oaz uczciwości i bezpieczeństwa, nadal jednak niemal zawsze można liczyć na odzyskanie torby czy portfela pozostawionych przez nieuwagę w kawiarni. Sami Grecy nie zawracają sobie głowy zamykaniem domów i mieszkań, nie martwią się tez zbytnio o dobytek pozostawiany często bez opieki na plaży, w hotelu czy na kempingu. Turysta jednak na wszelki wypadek powinien starannie zamykać drzwi do pokoi i w samochodzie, i nie spuszczać z oka bagaży.

Najczęstszymi źródłami kontaktów ze stróżami prawa jest opalanie się nago
i biwakowanie na dziko. Kąpiel nago dozwolona jest na zaledwie kilku plażach dla nudystów (np. na Mikonos). Dla wielu bardziej tradycyjnie wychowanych Greków jest to cos wysoce niestosownego i nagannego, dlatego należy podchodzić do sprawy nadzwyczaj ostrożnie. Policja zwykle nie interweniuje, jeżeli dana plaża od dłuższego czasu zajmowana jest wyłącznie przez amatorów nudyzmu lub przynajmniej znajduje się na uboczu.

Opalanie i kąpiel topless sa w zasadzie legalne w całym kraju, choć zdarzają się miejsca, w których mieszkańcy niechętni sa tak okazywanemu „wyzwoleniu kobiet”
i ustawiają tablice zabraniające tej formy plażowania. Najrozsądniej jest uszanować te poglądy.

Podobnie wygląda sprawa w przypadku biwakowania na dziko, co najczęściej kończy się tylko ostrzeżeniem. Prawdziwe kłopoty (z aresztem włącznie) groza, jeśli ktoś zlekceważy nakaz likwidacji obozowiska, ale i wtedy najwyżej wędruje się na parę godzin do aresztu.

Bardzo poważnie sa traktowane wszelkie niepochlebne uwagi na temat państwa greckiego, zwłaszcza jego urzędników oraz Kościoła prawosławnego. Stanowią one podstawę do wszczęcia postępowania karnego, dlatego tez wszelkie komentarze lepiej zachować dla siebie. [1]

Znacznie surowiej traktowane sa przestępstwa związane z zażywaniem lub posiadaniem narkotyków, które powoli staja się w Grecji poważnym problemem. Zdarza się, ze obcokrajowcy przyłapani na posiadaniu niewielkiej ilości marihuany skazywani sa nawet na rok wiezienia (kara wydłuża się, jeśli posiadaczowi narkotyku udowodni się oferowanie go osobom trzecim).


[1] Warszyńska J., Geografia turystyczna świata, PWN, Warszawa 2003, s. 49

Kuchnia grecka

Oceń tę pracę

Gastronomia grecka to przede wszystkim radość wspólnego biesiadowania. Dlatego jedzenie składa się z dużej liczby mniejszych dań, które wszyscy jędza wespół. Wieczorową porą na stół oprócz greck salad, i tzatzików wjeżdżają smażone w cieście kalmary, sałatka z ośmiornic z uzupełnieniem oliwy, pasta z pieczonych bakłażanów utartych z oliwa
i czosnkiem (pyszna, radzimy spróbować), faszerowane pomidory, pieczone na ruszcie mięso, duszone jarzyny, frytki i biały chleb, a do tego oczywiście dużo wina. Grecy lubią jeść i cenią dobra kuchnie, potrafią wiec przejechać kilkadziesiąt kilometrów tylko po to, żeby spędzić czas w knajpce, w której kucharz przygotowuje najlepsze w okolicy suvlaki (pieczone na ruszcie szaszłyki z wolowego lub jagnięcego mięsa). Noc ciągnie się długo i nikt się nie przejmuje, ze rano trzeba wstać do pracy, nikomu nie wchodzą w drogę bawiące się do późna dzieci. Jest przecież ciepła noc, ktoś śpiewa i gra na buzuki, a powietrze przesyca zapach rozmarynu i jaśminów.

Nad ranem wypomina się powtórnie przebogatą wieczerzę spędzoną z przyjaciółmi, dlatego śniadania nikt tu nie „święci”. „Mała czarna” i mały herbatnik wystarcza za poranny posiłek. W porze lunchu przychodzi jednak czas na tzatziki – jogurt z czosnkiem i świeżym ogórkiem, greck salad – sałatkę z kawałków sera feta, pomidorów, ogórków i cebuli doprawiona dobra oliwa i oprószona oregano, do tego podaje się rybę z rusztu lub gorącą musake (rodzaj zapiekanki, której spód tworzą ziemniaki albo bakłażany, na nich warstwami układa się mielone mięso i pomidory, całość polewa sosem beszamelowym i zapieka). Glówne danie greckiej kuchni stanowią wprawdzie suvlaki, ale ich znakomita i znacznie tańsza wersja sa suvlaki pita – podwinięte w placek (pita) kawałeczki grillowanego mięsa
z pomidorami, ogórkami, cebula i sosem czosnkowym. Im bardziej pikantny sos, tym większa potrzeba, aby takie danie zakończyć bardzo słodkim ciastkiem z miodem smażonym
w głębokim tłuszczu. Suvlaki pita otwierają bogaty rozdział greckich przekąsek, które ugasza głód nawet największych pasibrzuchów. W sklepikach garmażeryjnych, kafejkach i na ulicznych straganach można kupić różnego rodzaju pity – ze szpinakiem, mięsem i słonym serem albo przygotowywane na słodko, posypane cynamonem i cukrem pudrem. [1]

Jeśli skwar doskwiera, lecz nie można spożytkować uroków sjesty – rozumnego wynalazku Południa i Orientu – siły przywróci lodowata cafe frape (nesca ubita z kostkami lodu i odrobina cukru) albo przyrządzana w tygielku i podawana w maleńkich filiżankach cafe greck. Ta kawa to sztuka zwykłości, uroczystości greckiego poranka, popołudnia
i wieczoru. Każdy jej łyk uczy radości z pogodnego trwania, cieszenia się życiem, słońcem, chwilą.


[1] Warszyńska J., Geografia turystyczna świata, PWN, Warszawa 2003, s. 48

Porady dla turystów

Oceń tę pracę

Grecja leży we wschodnioeuropejskiej strefie czasowej, czas jest wiec przesunięty
o godzinę do przodu w stosunku do Polski (np. gdy w Polsce jest 7.00, w Grecji jest juz 8.00). Czas letni rozpoczyna się tutaj o 4.00 rano w ostatnia niedziele marca, kiedy zegarki przesuwa się o godzinę do przodu, a kończy o 4.00 rano w ostatnia niedziele września. Cala operacja nie jest szczególnie nagłaśniana w mass mediach, w związku z czym każdego roku wielu obcokrajowców spóźnia się na pociągi, promy i samoloty. Aktualny czas podaje po grecku zegarynka.

Większość instytucji rządowych jest czynna od 8.00 do 14.00, niemniej jednak trzeba być wyjątkowym optymista, żeby przyjść po 13.00 i oczekiwać załatwienia czegokolwiek
w tym samym dniu. Firmy prywatne średniej i dużej wielkości oraz punkty usługowe zazwyczaj pracują w godzinach 9.00-18.00. Przerwy w ciągu dnia urządzają sobie na ogól firmy i przedsiębiorstwa zajmujące się handlem.

W najgorętszej porze roku sklepy czynne sa teoretycznie w poniedziałki, środy
i soboty w godzinach 9.00-14.30 oraz we wtorki, czwartki i piątki w godzinach 8.30-14.00
i 18.00-21.00. W chłodniejszych miesiącach przerwa w ciągu dnia rozpoczyna się nieco później, a kończy o 30-60 min wcześniej. W Atenach wiele firm zaczęło ostatnio pracować zima bez przerw ( synéchies óres ), ale nie wszyscy stosują się do tej zasady. Istnieje jednak tak wiele wyjątków od tych reguł, ze jedynie od poniedziałku do piątku miedzy 9.30 a 13.00 można cokolwiek załatwić.

Aparaty telefoniczne tylko na karty magnetyczne usytuowane są na ogół na rogach najruchliwszych ulic. Karty maja 100, 500 lub 1000 jednostek i można je kupić
w kioskach, biurach OTE i u właścicieli kiosków z prasą. Planując niedługi pobyt, nie warto zaopatrywać się w dość drogie karty (najtańsza kosztuje ok. 3 €); lepiej dzwonić z períptero , czyli ulicznego kiosku, gdzie w telefonach zainstalowano liczniki (napis móno topikó oznacza, ze nie ma licznika i telefon przeznaczony jest do rozmów lokalnych). Opłatę uiszcza się po skończeniu rozmowy. Inna możliwością jest korzystanie z umieszczonych w barach
i hotelach automatów na monety 5-, 10-, 20- lub 50-centowe.

Klimat Grecji

Oceń tę pracę

Gros miejsc i ludzi wygląda znacznie sympatyczniej, znacznie bardziej grecko, poza optimum sezonu od końca czerwca do końca sierpnia, kiedy odczucia przytępione są
z powodu żaru i tłumów. Skwarnie i ciepło jest także z początkiem czerwca i września,
w szczególności na Sporadach i pólnocnowschodnich Wyspach Egejskich. W październiku, zwłaszcza w Grecji zachodniej i w górach, co rusz trafić można na burze, ale na ogól panuje „lato Św. Demetriusza”, jak Grecy definiują tę porę roku. Jesień jest z zasady czarowna, słońce nie świeci tak agresywnie jak latem, morze jest niejednokrotnie cieplejsze od powietrza, a kolory subtelniejsze. [1]

Najzimniej jest od grudnia do marca, aura jest zwykle wówczas niezbyt stała, ale zdarzają się tez i czarowne dni ze znakomitą widocznością; wczesną wiosną na nizinach zakwitają bujne kwiaty. Zimniej i wilgotniej jest z pewnością na północy kraju
i w wyższych partiach gór, gdzie śnieg zalega od listopada do kwietnia. Nade wszystko stabilną pogodą w zimie odznacza się Dodekanez, w rejonie Rodos, oraz pólnocnowschodnia Kreta. W marcu i kwietniu z pogoda bywa bardzo różnie, warto jednak wybrać się wtedy na Wyspy Jońskie lub Dodekanez; do maja sytuacja się juz na ogól utrwala się i jest to chyba najlepszy okres na podróżowanie po Krecie, Peloponezie i Cykladach, nawet kiedy morze jest jeszcze nieco zbyt zimne na kąpiel.


[1] Brzeziński A. M., Grecja – seria Historia państw świata XX wieku Wyd. Trio, Warszawa 2002, s. 42

Walory geograficzne Grecji

Oceń tę pracę

Powierzchnię Grecji można podzielić na:

  • Grecje kontynentalna (wraz z oddzielonym od niej Kanałem Korynckim półwyspem Peloponez), która wchodzi w skład Półwyspu Bałkańskiego
  • oraz wyspy rozsiane na morzach Egejskim i Jońskim
  • Prawie 1/5 powierzchni Grecji przypada na około 3000 wysp, z czego 167 jest zamieszkałych. Największe z wysp to:
  • Kreta (ok. 8 260 km²)
  • Eubea (ok. 3621 km²)
  • Lesbos (ok. 1630 km²)
  • Rodos (ok. 1 400 km²)
  • Chios (ok. 840 km²)
  • Kefalina (ok. 780 km²)
  • Samos (ok. 480 km²)
  • Naksos (ok. 430 km²)

oraz archipelagi Wyspy Jońskie Cyklady Sporady Południowe i Północne

Niemalże 80% powierzchni Grecji pochłaniają pasma górskie (sr. wysokość 1200-1800 m n.p.m.), które przyjmują przebieg południkowy. Strefy nizinne sa niewielkie
i występują w pobliżu wybrzeży (Nizina Salonicka), Tracka, Tesalska oraz Argolidzka. Półwysep Chalcydycki, tworzy 3 wtórne półwyspy: Athos, Logos i Kasandra.