Zapotrzebowania na różnorodne usługi i dobra turystyczne wynikające z wszechstronnych motywów i potrzeb turystów oraz czynników ekonomicznych i pozaekonomicznych wymusza, dostosowanie się wytwórców dóbr i usług turystycznych do sytuacji popytowej w turystyce. Podobna sytuacja występuje obecnie na większości rynków gospodarczych – to producent dostosowuje się do potrzeb klienta, a nie klient do producenta. Cechą różniącą podaż turystyczną od podaży innych rynków jest jej związek z miejscem, w którym jest oferowana, co sprawia, że podaż turystyczna, jest w znacznym stopniu sztywna, stoi to w sprzeczności z elastycznością popytu turystycznego. W literaturze podaż turystyczna charakteryzowana jest jako zbiór podaży pierwotnej i podaży wtórnej. Do podaży pierwotnej zalicza się rzeczywistość przyrodniczą, stosunki społeczno – kulturowe, urządzenia infrastruktury ogólnej. Natomiast do podaży wtórnej włącza się instytucje i urządzenia infrastruktury turystycznej, stanowiące podstawę materialno – organizacyjną świadczeń turystycznych.
Ogólnie można powiedzieć, że podaż turystyczna ze względu na szeroka skalę potrzeb turystów, jest bardzo zróżnicowana. W zależności jednak od motywacji inne znaczenie przypisuje się podaży pierwotnej a inne wtórnej. Uważa się, że przy motywacji o charakterze fizycznym większe znaczenie odgrywa podaż pierwotna, natomiast przy motywach związanych z prestiżem większe znaczenie przypisuje się podaży wtórnej.
Podaż pierwotną stanowią dobra przyrody i kultury, w przypadku turystyki kajakowej podaż turystyczną pierwotną tworzą przede wszystkim rzeki i jeziora
Polska dzięki występowaniu wybitnych walorów przyrodniczych do uprawiania turystyki kajakowej, dysponuje wieloma szlakami wodnymi przystosowanymi do wędrówek kajakowych. Większość szlaków została wytyczona na rzekach pojezierzy, ale popularne są również spływy po górskich rzekach jak i wodach środkowej części Polski. Niektóre ze szlaków są bardzo dobrze zagospodarowane i doskonale przygotowane dla turystów – wodniaków, niektóre natomiast stanowią dzikie, nie zagospodarowane cieki wodne, które nie posiadają zaplecza obsługi turystycznej.
Takie nie zagospodarowane i mało znane trasy wodne cieszą się coraz większym zainteresowaniem wśród kajakarzy, dzieje się tak ze względu na rosnącą liczbę turystów uprawiających turystykę kajakową szczególnie w okresie wakacyjnym, co sprawia, iż na szlaku w jednym czasie przebywa zbyt duża liczba turystów, co prowadzi w konsekwencji do wielu dysfunkcji wpływających negatywnie na naturalne środowisko przyrodnicze jak i na samych uczestników wędrówek.