Walory te to przede wszystkim możliwość wypoczynku i rekreacji w krajobrazach wiejskich, w gospodarstwach agroturystycznych, a w związku z tym:
- możliwość podpatrywania pracy rolnika lub nawet pomagania przy nieskomplikowanych pracach gospodarskich, np. grabienie siana, plewienie ogródka warzywnego czy zbiór owoców,
- możliwość zapoznawania dzieci ze zwierzętami gospodarskimi (z wywiadów, które prowadziłam w gospodarstwach agroturystycznych na terenie gminy Uście Gorlickie wynika, iż zapoznawaniem dzieci ze zwierzętami gospodarskimi zainteresowani są np. Holendrzy. Dzieci pochodzące z dużych miast lepiej znają zwierzęta egzotyczne, które mogą często oglądać w ogrodach zoologicznych, niż kury, kaczki, króliki, czy świnie),
- możliwość uprawiania wędrówek pieszych, rowerowych, konnych na obszarach o ekstensywnym zagospodarowaniu i użytkowaniu turystycznym (lasy, rzeki, cisza i spokój, brak zatłoczonych centrów turystycznych, okazja do samodzielnego planowania wycieczek),
- możliwość spożywania posiłków ze zdrowej żywności wyprodukowanej na terenie gospodarstwa,
- możliwość zakupu u rolników mleka, sera, jaj, miodu, owoców i warzyw oraz innych produktów z gospodarstwa,
- dodatkowym walorem rolniczym jest dobrze rozwinięte w gminie sadownictwo,
- możliwość zapoznawania się z kulturą ludową obszaru, obyczajami, obrzędami, tradycyjnymi obchodami świąt, a także okazja do zakupu pamiątek regionalnych – produktów miejscowego rzemiosła, podpatrywanie pracy rzemieślników.
Zainteresowanie turystyką na obszarach wiejskich jest od wielu lat bardzo duże, zwłaszcza w wysoko uprzemysłowionych i zurbanizowanych krajach zachodnioeuropejskich. Tam już dość dawno turyści dostrzegli, że wyjeżdżając na wypoczynek stoją w korkach na drogach, a w ośrodkach turystycznych napotykają na zatłoczenie, zaśmiecenie i hałas, a przecież właśnie od tego pragnęli uciec, opuszczając miasto. W przypadku Polski obserwować można podobne zjawiska, szczególnie na obszarach tradycyjnie turystycznych (np. Tatry, wybrzeże Bałtyku), a dodatkowym minusem są wysokie ceny oferowanych tam usług turystycznych.
W skład powiatu jędrzejowskiego wchodzi 9 gmin, w przeważającej mierze o charakterze rolniczym. W strukturze użytkowania ziemi dominują grunty orne.
Uprawia się tu zboża (gm. Jędrzejów, Sędziszów, Oksa) ziemniaki (gm. Sędziszów, Wodzisław), rośliny motylkowe, rzepak (gm. Jędrzejów, Wodzisław, Nagłowice), tytoń (gm. Nagłowice, Jędrzejów), hoduje bydło (gmina Wodzisław, Sędziszów), trzodę chlewną (gm. Sędziszów, Oksa, Nagłowice, Jędrzejów) drób (gm. Oksa, Jędrzejów). Ponadto gm. Wodzisław słynie z produkcji zdrowej żywności, w gminie Słupia rozwinięte jest sadownictwo. Szczególnie korzystne tereny do uprawy zdrowej żywności, warzyw, ziół, upraw pod szkłem i osłonami posiada gmina Imielno.