Grecja leży we wschodnioeuropejskiej strefie czasowej, czas jest wiec przesunięty
o godzinę do przodu w stosunku do Polski (np. gdy w Polsce jest 7.00, w Grecji jest juz 8.00). Czas letni rozpoczyna się tutaj o 4.00 rano w ostatnia niedziele marca, kiedy zegarki przesuwa się o godzinę do przodu, a kończy o 4.00 rano w ostatnia niedziele września. Cala operacja nie jest szczególnie nagłaśniana w mass mediach, w związku z czym każdego roku wielu obcokrajowców spóźnia się na pociągi, promy i samoloty. Aktualny czas podaje po grecku zegarynka.
Większość instytucji rządowych jest czynna od 8.00 do 14.00, niemniej jednak trzeba być wyjątkowym optymista, żeby przyjść po 13.00 i oczekiwać załatwienia czegokolwiek
w tym samym dniu. Firmy prywatne średniej i dużej wielkości oraz punkty usługowe zazwyczaj pracują w godzinach 9.00-18.00. Przerwy w ciągu dnia urządzają sobie na ogól firmy i przedsiębiorstwa zajmujące się handlem.
W najgorętszej porze roku sklepy czynne sa teoretycznie w poniedziałki, środy
i soboty w godzinach 9.00-14.30 oraz we wtorki, czwartki i piątki w godzinach 8.30-14.00
i 18.00-21.00. W chłodniejszych miesiącach przerwa w ciągu dnia rozpoczyna się nieco później, a kończy o 30-60 min wcześniej. W Atenach wiele firm zaczęło ostatnio pracować zima bez przerw ( synéchies óres ), ale nie wszyscy stosują się do tej zasady. Istnieje jednak tak wiele wyjątków od tych reguł, ze jedynie od poniedziałku do piątku miedzy 9.30 a 13.00 można cokolwiek załatwić.
Aparaty telefoniczne tylko na karty magnetyczne usytuowane są na ogół na rogach najruchliwszych ulic. Karty maja 100, 500 lub 1000 jednostek i można je kupić
w kioskach, biurach OTE i u właścicieli kiosków z prasą. Planując niedługi pobyt, nie warto zaopatrywać się w dość drogie karty (najtańsza kosztuje ok. 3 €); lepiej dzwonić z períptero , czyli ulicznego kiosku, gdzie w telefonach zainstalowano liczniki (napis móno topikó oznacza, ze nie ma licznika i telefon przeznaczony jest do rozmów lokalnych). Opłatę uiszcza się po skończeniu rozmowy. Inna możliwością jest korzystanie z umieszczonych w barach
i hotelach automatów na monety 5-, 10-, 20- lub 50-centowe.